پنجشنبه‌شب 3 شهریور 1390 مصادف با شب بیست و ششم ماه‌ مبارک رمضان از لیالی قدر، مسجد حاج عبدالرحمن عبداللّهی بوکان، میزبان جمعی از مؤمنان شب‌زنده‌دار مهمان خدای متعال بود.

 بنا به‌ گزارش پایگاه‌ اطلاع‌رسانی اصلاح، پنجشنبه‌شب 3 شهریور 1390 مصادف با شب بیست و ششم ماه‌ مبارک رمضان از لیالی قدر، مسجد حاج عبدالرحمن عبداللّهی بوکان، میزبان جمعی از مؤمنان شب‌زنده‌دار مهمان خدای متعال بود و با حضور اساتید علوم دینی و مردم مسلمان مراسم باشکوهی برگزار شد.

استاد محمود ویسی دعوتگر کُرد نیز یکی از مدعوین و سخنرانان اصلی این نشست مبارک بود. دکتر ویسی در ابتدای سخنانش درباره‌ی اهمّیّت شب قدر و لزوم استفاده‌ی بهینه‌ از لیالی پربرکت قدر سخن گفت.

وی در ادامه‌ی سخنانش درباره‌ی نقش مسجد در جامعه‌ی دینی کردستان گفت: بنا به‌ فرموده‌ی قرآن: «لَمَسْجِدٌ أُسِّسَ عَلَى التَّقْوَى مِنْ أَوَّلِ يَوْمٍ أَحَقُّ أَنْ تَقُومَ فِيهِ فِيهِ رِجَالٌ يُحِبُّونَ أَنْ يَتَطَهَّرُوا وَاللَّهُ يُحِبُّ الْمُطَّهِّرِين» 108/توبه. حتم دارم این مسجد و همه‌ی مساجد کردستان از همان روز نخست، بر اساس تقوا بنا نهاده‌ شده‌اند و مردان و زنانی هستند که‌ خواستار آنند که‌ در این مساجد پاک شوند؛ در این زمینه‌ به‌ حضور خاشعانه‌ و مشتاقانه‌ی مردم در مساجد استشهاد نمود که‌ حضور مردم در این شب‌های مبارک در مسجد و انجام عبادات و نوافل نشانه‌ی صادقی بر تأسیس آنها بر اساس تقوا بوده‌ است. وی همچنین بر این نکته‌ تأکید نمود که‌ مسجد همچنانکه‌ قرآن تأکید می‌کند محل پاک شدن انسان مؤمن از زنگار گناه‌ و غفلت است و محل تربیت و معراج مؤمنان طالب پاکی و خاشی است.

این استاد علوم دینی به‌ علت عدم پذیرش استغفار در نزد پروردگار اشاره‌ نمود و افزود: ما فقط به‌ استغفار زبانی اکتفا نموده‌ و شوق انجام گناه‌ در سویدای دلمان وجود دارد؛ استغفاری، طلب آمرزش واقعی است که‌ شوق گناه‌ را در دل انسان مؤمن تبدیل به‌ پشیمانی و ترک آن لذایذ آنی و زودگذر نماید. 

وی در بخش دیگر از سخنانش به‌ وضعیت انسان مؤمن در لحظه‌ی فرا رسیدن مرگ اشاره‌ کرد و ضمن اشاره‌ به‌ آیات مبارکه‌ی «فَأَمَّا إِنْ كَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ فَرَوْحٌ وَرَيْحَانٌ وَجَنَّةُ نَعِيمٍ» 88 و 89 / واقعه. افزود: انسان مؤمن به‌ محض فرا رسیدن مرگ، با استقبال ملائک روبرو می‌شود و در بهشت برزخی در خوشی وصف‌ناپذیری می‌زید و مراحل کمال خود را تا روز قیامت کبری بر حسب خودسازی‌اش در دنیا ادامه‌ می‌دهد. 

وی به‌ نقش سنّت تراویح و احیاء و شب‌زنده‌داری در ده‌ شب اخیر ماه‌ مبارک اشاره‌ نمود و در این زمینه‌ به‌ دو فرموده‌ی صحیح پیامبر (ص) استناد کرد که‌ می‌فرماید: «مَنْ قَامَ لَيْلَةَ الْقَدْرِ إِيمَانًا وَاحْتِسَابًا غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ ، وَمَنْ صَامَ رَمَضَانَ إِيمَانًا وَاحْتِسَابًا غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ.» وی به‌ درگاه‌ خداوند رحمان و رحیم ابراز انابه‌ نمود که‌ عبادات و شب‌زنده‌داری و روزه‌ی همه‌ی مؤمنان-حاضر و غایب- در این ماه‌ مبارک مقبول درگاه‌ ایشان قرار گرفته‌ باشد و سبب آمرزش و مغفرت همه‌ی گناهان قبلی شده‌ باشد. 

وی، به‌ نقش جماعت و اقامه‌ی نماز جماعت در مسجد در اول وقت آن اشاره‌ کرد و امید خواست که‌ مسلمانان معاصر نیز به‌‌سان صحابه‌ی کرام‌ و تابعین جلیل در اقامه‌ی نماز در مسجد مصرّ و دایم‌الحضور باشند. 

وی در پایان سخنانش به‌ نقش حجره‌های سنّتی علوم دینی در دین‌ورزی مردم کردستان اشاره‌ نمود و اضافه‌ کرد افتخارش به‌ مدت تلمّذ و شاگردی در خدمت اساتید ارجمند علوم دینی در مناطق کردنشین و به‌ ویژه‌ شهر سقّز بوده‌ که‌ حدود 25 سال پیش در حجره‌ای کوچک نُه‌ متری فاقد امکانات اولیه‌ی زندگی، به‌ همراه‌ چند طلبه‌ی دیگر در خدمت استاد، مشق علم و دینداری می‌نموده‌ است و اکنون مفتخر است که‌ فراورده‌ی چنین مکان مقدّسی در کردستان همیشه مظلوم و محروم بوده‌ است.

در بخش دیگری از مراسم، ماموستا ابراهیم صوفی‌زاده‌ مدرّس و امام جماعت مسجد حضرت ابراهیم(ع) بوکان به‌ نقش مسجد در اسرا و معراج پیامبر(ص) اشاره‌ نمود و گفت: همچنانکه‌ پیامبر(ص) از مسجد الحرام به‌ مسجد الأقصی شب‌روی نمود و از آنجا به‌ اوج ملکوت و آسمانها عروج کرد، انسان مؤمن نیز باید در مسجد و از طریق نماز به‌ معراج برود. 

این استاد علوم دینی به‌ همّت قابل تقدیر مردم کردستان -به‌ طور عام- و بوکان -به‌طور خاص- در بازسازی و تأسیس مسجد بالید و تعمیر مساجد و آبادانی آنها را نشانه‌ی ایمان به‌خدا معرفی نمود. وی ضمن بررسی کوتاهی از تاریخچه‌ی مدارس علوم دینی در منطقه‌ی موکریان و بوکان افزود: در گذشته‌ی نه‌ چندان دور این منطقه‌، مهد تربیت و آموزش علما و دانشمندان بزرگ دینی بوده‌ است و مسجد با همه‌ی عظمتی که‌ در اسلام دارد به‌ وسیله‌ی علما اداره‌ شده‌ و می‌شود و مایه‌ی تأسّف است که‌ اکنون در این منطقه‌ی عالم‌پرور و دین‌دوست، حتّی علما نیز فرزندان خود را به‌ فراگیری علوم دینی تشویق نمی‌کنند. وی علّت امر اسفبار افول سنّت طلبگی را، بدی وضعیت معیشتی علمای دینی در این منطقه‌ دانست. وی افزود: از همه‌ی مردم مسلمان استدعا دارم همچون گذشته‌ به‌ این مهمّ توجّه‌ نمایند و احیا و تداوم سنّت طلبگی، آموزش و تربیت عالم دینی وجهه‌ی همّت مردم مسلمان قرار گیرد.

استاد عزیز ترجان دگر عالم دینی شرکت‌کننده‌ در این مراسم ضمن سخنانی به‌ آداب و قواعد حضور در مساجد اشاره‌ کرد و گفت: قرآن می‌فرماید: «وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّه»؛ مسجدها مال و از آن خدایند، نه مال مردم؛ مساجد ملک شخصی هیچکس نیستند، هیچ کسی حقّ ندارد نسبت به‌ مسجد ادّعای مالکیت داشته‌ باشد، در مسجد که‌ خانه‌ی خداست، خداوند متعال میزبان و صاحب خوان نعمت است، همه‌ی مسلمانان پیر و جوان، زن و مرد، میهمان خدایند و همه‌ بر سر سفره‌ی رحمت وی حاضر می‌شوند، همه‌ مدعوی خداوندگار رحمان رحیم‌اند، پس همه‌ شأن مساوی دارند. در مسجد هیچکس جایگاه‌ دایمی و خاص ندارد، نه‌ مردم و نه‌ عالمان دینی حق ندارند انتظار داشتن امتیاز و جایگاه‌ خاص و  برخاستن و احترام از مردم داشته‌ باشند، اگر طالب احترام‌اند باید خود نیز به‌ احترام سایرین در هنگام ورود برخیزند.

وی در بخش دیگری از سخنانش گفت: تذکر این آداب به‌ منزله‌ی ترویج بی‌ادبی نیست، بلکه‌ در زمان پیامبر(ص) مردان در صفوف نخستین و کودکان و نوجوانان در پشت سر آنان و زنان- که‌ مانند امروز مسجد جداگانه‌ نداشتند- در صف‌های آخر مسجد به‌ نماز می‌ایستاند. پیامبر در پایان اقامه‌ی صلات سه‌ بار با صدای بلند می‌فرمود: «لاَ إِلهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ، اللَّهُمَّ لاَ مَانِعَ لِمَا أَعْطَيْتَ وَلاَ مُعْطِيَ لِمَا مَنَعْتَ، وَلاَ يَنْفَعُ ذَا الْجَدِّ مِنْكَ الْجَد» و زنان مسلمان با شنیدن این دعای مأثور راه‌ را برای خروج مردان از مسجد می‌گشودند.

 وی تأکید کرد: اکنون که‌ مساجد به‌ سبک و سیاق زمان صدر اسلام نیست، چه‌ نیکوست مردان سالخورده‌ در صفهای نخستین و کودکان و نوجوانان در صف‌های پشت سر آنان  به‌ احترام بایستند، ولی اگر پیرمردی دیر به‌ جماعت رسید به‌ هیچوجه‌ حق ندارد کودک یا نوجوان صفهای پیشین را به‌ صفوف بعدی بیاورد.

وی در پایان سخنانش اشاره‌ نمود که‌ پیران سالخورده‌ حق ندارند از حضور کودکان در مساجد اظهار بیزاری کنند، چراکه‌ همه‌ی ما دیر یا زود با دنیا وداع خواهیم نمود و این کودکان و نوجوانان‌اند که‌ جای ما را در مسجد، جامعه‌ و تاریخ آینده‌ پر خواهند نمود. 

گفتنی است، در ابتدای این نشست معنوی صلاح‌الدین یوسف‌زاده‌ امام جماعت مسجد حاج عبدالرحمن عبداللّهی ضمن سخنانی کوتاه،‌ حضور حضّار را مایه‌ی خیر و برکت برشمرد و از همه‌ی مردم منطقه‌ به‌ خاطر همیاری‌های مادّی-معنوی، در بازسازی مسجد، تقدیر و تشکّر به‌ عمل آورد. 

شایان ذکر است، میان‌برنامه‌ی سخنرانی‌ها، قرائت شعری درباره‌ی جایگاه‌ مسجد، سروده‌ی ماموستا عبدالرحمن ناصری به‌ نیابت به‌ وسیله‌ی عبدالباسط دانش‌آموز و اجرای سه‌ سرود از دو گروه سرود‌ «مصباح» و «امّت» حول محور مناجات با خدای متعال و نیز مدح پیامبر اسلام(ص) و پذیرایی از مهمانان حاضر در این خانه‌ی خدا بود. 

ضمناً این مراسم که بعد از ادای نماز واجب عشاء و سنّت تراویح آغاز شد؛ سه‌ رکعت اخیر آن همراه‌ با قنوتی جانفزا و روحپرور به‌ امامت استاد محمود ویسی برگزار شد. 

 

مراسم احیای شب قدر با سخنان جانفزای استاد ویسی

مراسم احیا از ساعت یک بامداد پی گرفته‌ شد و یک جزء قرآن با قرائت دلنشین استاد سعد الغامدی پخش شد، سپس دگر بار دکتر ویسی طی سخنان مبسوطی از فضایل شب قدر و بهترین اعمال در بهترین اوقات سخن گفت و خاطرنشان کرد که‌ بهترین عمل در این روزها و شبهای مبارک قدر، توبه‌ و استغفار است و ما باید از همه‌ی مکفرات در جهت امحای آثار گناهان سود جسته‌ تا شاید یکی از این اسباب و وسایل، سبب آمرزش و مغفرت الهی قرار گیرد. 

وی همچنین به‌ نقش عبادات در تزکیه‌ی انسان مؤمن اشاره‌ نمود و افزود: عبادات برای انسانی که‌ بدحال و مریض است نقش درمان تلخ را دارند و انسان بیمار باید -خواه‌ ناخواه‌- جهت دستیابی به‌ صحّت و سلامتی از آن نوشداروی عبادات بنوشد تا اینکه‌ به‌ صلاح برسد و عبادت بتواند نقش غذای مغذّی روحی را در جهت التیام دردها، رنجها و رسیدن به‌ قرب الهی ایفا نماید. وی تأکید نمود که‌ عبادت صرفاً باید برای خدا و محض امتثال و اطاعت انجام گیرد و انجام عبادت برای کسب لذّت «شرک» محسوب می‌شود.

در پایان مراسم احیاء، دو ركعت نماز وتر به‌ امامت دکتر ویسی اقامه‌ شد و معتکفان با سلام و درود جهت خوردن سحری راهی منازلشان شدند. 

 

استاد ویسی در خطبه‌ی جمعه‌ی روستای قازلیان: لباس تقوا بهترین نوع لباس است

شایان ذکر است روز جمعه 4 شهریور 1390 استاد ویسی در مسجد روستای قازلیان بوکان حضور یافت، وی در ضمن خطبه‌ی نماز جمعه‌ و توصیه‌ی نفس خود و مأمومین به‌ رعایت تقوای الهی، خطاب به‌ مؤمنان مشتاق، درباره‌ی مراعات پوشش ظاهری و باطنی به‌ وسیله‌ی لباس ظاهر که‌ هم زینت‌بخش انسان است و هم پوشاننده‌ی عورتش سخن گفت و تأکید کرد؛ لباس بهتر و نیکوتر همان رعایت تقوای الهی است و نقش عبادات را به‌ سان توشه‌ و زاد در رسیدن به‌ مغفرت و رحمت الهی ارج نهاد و زنان مؤمن صالح را به‌ رعایت پوشش شرعی، تبلیغ و دعوت به‌ رعایت آن، فرا خواند.